Wojowanie z tuszą
Czerw 25, 2014 Nadwaga i otyłość
Szacuje się, że na cukrzycę zapada około 175 milionów ludzi na świecie. Liczba diabetyków w Polsce wynosi ponad 2 miliony. Blisko połowa z nich w ogóle nie wie o swojej chorobie. Pacjenci często zgłaszają się do lekarza dopiero wtedy, gdy cukrzyca jest już w bardzo zaawansowanym stadium. Statystyki są zatrważające, dlatego warto dowiedzieć się trochę więcej o chorobie, na którą cierpi aż tyle osób.
Cukrzyca to choroba przewlekła, której przyczyną jest zaburzone wydzielanie insuliny. Powoduje to zwiększenie stężenia glukozy we krwi oraz wydalanie jej wraz z moczem. Wyróżniamy dwa typy choroby: cukrzycę typu 1 (spowodowana zniszczeniem komórek beta trzustki, odpowiedzialnych za produkcję insuliny) oraz cukrzycę typu 2 ( jej przyczyną jest zaburzone działanie insuliny w organizmie). Cukrzyca wymaga skrupulatnego i stałego leczenia. W przeciwnym razie może doprowadzić do niebezpiecznych powikłań (np. uszkodzenie oczu, nerek, stopa cukrzycowa, choroby układu krążenia, miażdżyca), a nawet trwałego inwalidztwa lub śmierci.
Pierwszą i podstawową zasadą, której powinien przestrzegać diabetyk, jest samokontrola, czyli dokładny pomiar poziomu cukru we krwi. Należy to robić o określonych porach: na czczo, bezpośrednio przed głównymi posiłkami i dwie godziny po nich oraz około trzeciej w nocy, gdyż wtedy poziom cukru jest najniższy. Ważne jest poza tym częste badanie przed snem, co pomaga w zapobieganiu nocnym niedocukrzeniom.
Jak wiedzą sami cukrzycy, leczenie wymaga dużej samodyscypliny i bywa dość uciążliwe. Jednak oznaczenie zmian ilości cukru we krwi pozwala określić poziom glikemii, co pomaga lekarzowi prowadzącemu dobrać najodpowiedniejszy dla pacjenta sposób terapii. Poziom glukozy we krwi mierzy się za pomocą glukometru. Nowoczesne urządzenia tego typu są bardzo praktyczne i pozwalają diabetykom na prowadzenie aktywnego życia. Glukometry są proste w obsłudze, dyskretne (małe rozmiary), a – co najważniejsze – pozwalają szybko i bezboleśnie wykonać precyzyjne badanie w warunkach domowych. Dokładny wynik uzyskujemy w ciągu kilku sekund. Do aparatu wkłada się pasek testowy, nanosi niewielką kroplę krwi na pole testowe i odczytuje wynik na wyświetlaczu. Samo pobieranie krwi jest odczuwalne jedynie jako lekkie ukłucie. Polega ono na nakłuciu opuszka palca tak zwanym lancetem, czyli sterylną cieniutką igiełką umieszczoną w nakłuwaczu. Dobre glukometry mają opcję zapamiętywania określonej liczby wyników, podają poza tym średnie wartości poziomu cukru we krwi. Niektóre modele aparatów posiadają także specjalne oprogramowanie komputerowe, które pozwala przesłać wyniki z pamięci glukometru i przedstawić je w formie wykresów, np.: wykres dzienny trendu glikemii. Jest to znacząca pomoc dla użytkownika, gdyż dzięki temu nie trzeba ręcznie zapisywać wyników pomiarów w dzienniczku samokontroli. Dużym ułatwieniem jest też stosowanie tzw. pompy insulinowej. Ma ona wielkość telefonu komórkowego i jest sterowana elektronicznie. Odpowiednio zaprogramowana „sama wie”, kiedy ma podać kolejną dawkę insuliny. Korzystanie z niej pozwala na większą swobodę spożywania posiłków, wydłużenie przerw między nimi, czyli najogólniej – zwalnia z tak rygorystycznego pilnowania pór posiłków oraz iniekcji.
Cukrzyca jest uciążliwą chorobą, jednak osiągnięcia współczesnej medycyny pozwalają znacząco zredukować dyskomfort związany z jej dolegliwościami. Umożliwiają też diabetykom prowadzenie aktywnego życia, które może przynosić radość i satysfakcję.
